تأثیر آموزش مدیریت استرس مبتنی بر الگوی PRECEDE بر استرس شغلی پرستاران بیمارستان‌‌های شهرستان ایرانشهر

زمینه و هدف: پدیده استرس شغلی، بخش اجتناب ناپذیر زندگی حرفه‌ای را تشکیل می‌دهد که در زمینه‌های مختلف زندگی فرد تأثیرات منفی می‌گذارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر الگوی PRECEDE بر کاهش استرس شغلی پرستاران بود تا بتوان از آن در آموزش دانشجویان حرف پزشکی به منظور کاهش استرس آن‌ها استفاده نمود. روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در پرستاران انجام شد. ابتدا نمونه‌هایی که استرس متوسط به بالا داشتند، انتخاب شدند. سپس، به طور تصادفی، پرستاران بیمارستان ایران به عنوان گروه مورد (40 نفر) و پرستاران بیمارستان خاتم‌الانبیا (ص) به عنوان گروه شاهد (41 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه (NSS یا Nursing stress scale) جهت تعیین استرس شغلی پرستاران و پرسش‌نامه سازه‌های الگوی PRECEDE به منظور مداخله آموزشی بود. برنامه آموزشی در دو جلسه 4 ساعته انجام شد. نمونه‌ها به مدت سه ماه تحت نظر قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری قبل از آموزش، یک و سه ماه بعد از آموزش، با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. از آزمون‌های آمار توصیفی و آزمون‌های Independent t، Repeated measures one-way ANOVA و همبستگی Pearson استفاده شد. یافته‌ها: میانگین نمره استرس شغلی در گروه مورد، بعد از آموزش از 46/17 ± 80/112 به 79/28 ± 15/93 کاهش یافت و متغیرهای تقویت کننده، قادرساز و رفتار در گروه مورد، بعد از آموزش در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌دار داشت (050/0 > P). نتیجه‌گیری: استفاده از الگوی PRECEDE جهت آموزش مدیریت استرس به منظور کاهش استرس پرستاران مؤثر می‌باشد.